مقرئ قرآنمقرئ قرآن، قاری آشنا به قرائت و اختلاف قرائت‌ها، یا قاریان دهگانه رامی‌گویند. ۱ - تعریفبه قاریانی که قرائت‌ها را از طریق سماع و مشافهه از ا ستاد قرائت به درستی یاد گرفته و قرائت شناس و دانای به اختلاف قرائت‌ها باشند «مقرئ» گفته می‌شود. ۱.۱ - تعریف ابن مجاهدابن مجاهد در مقدمه کتاب السبعة فی القرائات مقریان قرآن را یکی از چهار گروه حاملان قرآن معرفی کرده، می‌گوید: مقریان به خوبی از عهده قرائت و اقراء برمی آیند و اعراب قرآن را به خوبی فرا می‌گیرند و آموزش می‌دهند و در کار خویش دچار هیچ غلط و اشتباهی نمی‌شوند. بنابراین، به هر قاری قرآن نمی‌توان «مقرئ» گفت؛ حتی اگر حافظ تمام ق رائت‌های ده گانه یا قرائت‌های چهارده گانه باشد. برخی گفته‌اند به قاریان ده گانه، مقری قرآن می‌گویند؛ چون ائمه قرائت و قرائت شناس و آگاه به اختلاف قرائتند. [۱]
حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۳۸۱.
[۲]
زرقانی، محمد عبد العظیم، ۱۹۴۸- م، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۱۰.
[۳]
قسطلانی، احمد بن محمد، ۸۵۱ - ۹۲۳ق، لطائف الاشارات لفنون القراءات، ص۱۷۱.
[۴]
دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۶۷.
[۵]
جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۲، ص۱۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مقرئ قرآن». |